Portret: Bernard Louf – Een warm hart voor relaties
Bernard Louf leeft voor de horlogewereld en heeft een diepgewortelde passie voor de ‘haute horlogerie’. Zeggen dat hij een benijdenswaardige carrière heeft uitgebouwd is een zwaar understatement. En ook na zijn officiële pensionering is Bernard Louf’s dagelijkse leefwereld onlosmakelijk verbonden met de horlogewereld.
Wie het genoegen heeft Bernard te ontmoeten, ontdekt al snel dat zijn passionele verbondenheid met de horlogewereld niet fanatiek is, maar dat hij elk gebeuren met een grote geschiedkundige en wetenschappelijke interesse benadert, kritisch en analytisch observeert, maar altijd met een open en warm hart. Zelf noemt hij zich averechts: “Als anderen naar links gaan, stap ik naar rechts. Terwijl anderen met vakantie gingen, bezocht ik mijn klanten, niet met de intentie te verkopen, maar puur voor het contact! Dat resulteerde in een andere, hechtere relatie”. In 1971 reageerde hij op een vacature van Omega, werd weerhouden kwam zo eerder ‘maagdelijk’ in de horlogewereld terecht. Het bedrijf aan het Brusselse Brouckèreplein was naast Omega ook verdeler van Tissot en Mikimoto-parels. Hij ging er aan de slag als marketeer – een toen nog even vaag als allesomvattend begrip… – en klom op tot verkoopleider en later directeur van het merk Tissot. Toen de zaak werd overgenomen door Nicolas G. Hayek groeide hij door tot algemeen directeur van alle merken en leidde de centralisatie van verschillende merken uit diverse agenturen.
ALTIJD ONDERWEG
Het jaar 2000 was in vele opzichten een mijlpaal. Bernard Louf groeide de voorafgaande jaren helemaal door naar de ‘haute horlogerie’. In 2000 werd Breguet opgenomen door Nicolas G. Hayek, een memorabel feit voor Bernard: “Ik werd gevraagd om het merk uit te dragen over Noord-Europa, met een tijdsverdeling van een derde in de Benelux, een derde in Scandinavië en een derde in de Baltische staten”. Hij zag er niet tegenop om de vele duizenden kilometers naar Scandinavië en de Baltische staten af te malen met de auto. Zijn auto moest vooral comfortabel en betrouwbaar zijn, geen pronkstuk om mee uit te pakken. “Ik reed gemiddeld 70.000 km per jaar en mis dat altijd onderweg zijn nu wel” blikt hij terug. “De vele uren in de auto, soms met en soms zonder muziek, hadden ook een ontspannende uitwerking, gaven tijd tot nadenken. In de noordelijke landen werd ik al eens verrast door sneeuw en ijzel, telkens unieke ervaringen”.
‘MONSIEUR BREGUET’
De ‘aanval met de auto’ hielp om de beste inzichten te verwerven in de lokale markten, en die stap voor stap te ontwikkelen. In de autokoffer zaten alle documentatie, divers POS-materiaal, maar ook de waardevolle stalen! “Anderen moesten die altijd laten opsturen, waardoor het contact weer bekoelde” verduidelijkt hij. “Ik vond twee geschikte dealers in Stockholm, twee in Denemarken, één in Finland en één in Noorwegen… en bewerkte ze elk op maat. De geschikte partners vinden is finetuning. Het moesten mensen zijn met een hart voor de haute horlogerie, die voeling hadden met de geschiedenis van de horlogerie”. De horlogehandel ging altijd gepaard met een vertrouwensrelatie. Men wist alles van elkaar, met welke auto men reed, welke eigendommen er waren, waar de vakanties werden doorgebracht… “Het vertrouwen ging zo ver dat we ons inlieten met de etalageschikking, maar ook adviseerden m.b.t. het beheer van de zaak” commentarieert Bernard Louf. “Als invoerder/merkagent heb je er alle belang bij dat het de klant goed gaat; hij verkoopt tenslotte je product!”. Die vertrouwensrelatie doorbrak soms ook de natuurlijke grens die de winkel vormt tussen eindklant en invoerder/merkagent. Dat leverde Bernard Louf de bijnaam ‘Monsieur Breguet’ op, een eretitel.
DE SECTOR ALS ZIJN BROEKZAK
Als Bernard Louf praat over de horlogesector wijst niets erop dat hij er nu al 3 jaar niet meer actief deel van uitmaakt. “Tien jaar terug waren er een 2000-tal winkelpunten, waar veelal juwelen én horloges verkocht werden” steekt hij van wal. “Nu is dat teruggevallen tot 1300 à 1400, met meer uitgesproken specialisatie. Feit is dat 80% van de omzet in de sector gerealiseerd wordt door 180 speciaalzaken”. Zijn visie is dat snoeien in het merkenaanbod en specialiseren de beste kansen biedt voor de toekomst: “Kleine winkels zullen verdwijnen, de toppers blijven. Meer volume draaien of zich opwerken naar een hogere prijsklasse zijn de enige opties met toekomstkansen”. De eisen van de merken nemen ook toe: voor onderhoud en herstellingen moet een gediplomeerd horlogemaker aanwezig zijn, die bovendien gecertificeerd is door het merk, zonder het te hebben over de investeringen in een specifieke werkbank en meetapparatuur.
Hij onderbouwt zijn visie met boeiend cijfermateriaal: “Zwitserland exporteerde vorig jaar voor 21,2 miljard CHF, een stijging van 6,3% in omzetwaarde, maar noteerde tevens een daling van 500.000 stuks op 23 miljoen stuks omzetvolume. Horloges met een waarde tussen 2000 en 3000 euro kenden een toename van de verkoop van 6%. De hogere klasse boven de 5000 euro steeg zelfs met 8%”. En verder: “De gemiddelde verkoopwaarde van de mechanische horloges ligt rond 5400 euro. Voor de Zwitserse kwartshorloges bedraagt de gemiddelde prijs 600 euro (+3% prijsstijging), maar China alleen produceert 600 miljoen stuks van de 900 miljoen wereldwijd tegen een gemiddelde prijs van amper 3 euro exportprijs!”. Hoe groter het aanbod, hoe meer druk op de verkoopprijzen en op het beoogde imago van deze merken, terwijl simultaan het topsegment het meest profiteert en groeit.
MECHANISCHE HORLOGES EN HIGHTECH
“In de 17e en 18e eeuw vonden 6 à 7 pioniers zowat 80% uit van de tot op heden bekende horlogetechnologie” leert onze sterk geschiedkundig geïnteresseerde gastheer. “De laatste jaren is er een nadrukkelijke evolutie merkbaar bij de mechanische horloges wat betreft technologie, materialen en duurzaamheid, en dat verplicht technici-horlogemakers tot bijscholing”. Titanium en silicium zijn aan een opmars bezig, omdat ze het mogelijk maken kleinere, sterkere en betrouwbaardere onderdeeltjes te produceren. In het bijzonder gaat het dan om spiralen, ankers en ankerwielen. Elke mechanische horloge heeft olie nodig om goed te functioneren, maar olie is tevens een boosdoener omdat in de loop der jaren de viscositeit ervan wijzigt. De nieuwe materialen lopen feilloos met een absoluut minimum aan smering en verlengen bovendien de gangreserve.
‘GRAND COMPILATION’
Bernard Louf heeft de horlogewereld zeker niet aan de kant geschoven na zijn officiële pensionering en de sector doet wat graag beroep op hem. Zo heeft hij een aantal zeer boeiende lezingen uitgewerkt: ‘Filosofie van de tijd’ en ‘Complicaties’. Hij beperkt die tot een uur, maar dat is een hele opgave voor een begenadigd en begeesterend spreker als Bernard Louf. Hij werkt aan een nieuw programma in het kader van de 50e verjaardag van de ‘Omega speedmaster Moonwatch Professional’ in de context van de geschiedenis van het onderzoek naar de maan en het heelal. “Legendarische horloges zijn altijd ontwikkeld door fysici of wiskundigen” merkt Bernard Louf op. “Daarom wil ik een wetenschappelijke benadering uitwerken van het eerste en enige horloge dat op de maan is geweest”. Nog een ander project dat op stapel staat en waar ongetwijfeld velen erg gelukkig mee zullen zijn, is het uitwerken van een Nederlandstalig lexicon, een allesomvattend werk met de juiste benamingen, herkomst en verklaringen van technieken, mechanismen, onderdelen en materialen. En alsof dat nog allemaal niet genoeg was, denkt Bernard Louf aan het organiseren van tentoonstellingen voor horlogezaken als marketingtool op winkelniveau. Ook de marketing van de juwelier-horlogeverkoper wil hij ‘onder de loupe nemen’. Als liefhebber van mooie horloges heeft hij ook voeling met mooie wijnen. Zoeken, proeven en ontdekken is zijn leidraad. Zijn voorkeur is klassiek, maar verfijnd: witte Bourgogne en rode Bordeaux, gekoesterd volgens de regels van de kunst in een wijnklimaatkast met respectabel formaat.
Bernard Louf
0475 76 69 60
www.bernardlouf-hautehorlogerie.eu
bernard.louf@telenet.be
https://be.linkedin.com/in/bernard-louf-bb37b7129
